نقد و بررسی بازی The Elder Scrolls IV Oblivion Remastered (The Elder Scrolls IV Oblivion Remastered)

خشونت هسته اصلی گیم‌پلی Oblivion Remastered است. بازیکن با شمشیر، کمان، جادو (آتش، رعد) و سلاح‌های دیگر با دشمنان مبارزه می‌کند. ضربات منجر به خونریزی خفیف و مرگ دشمنان می‌شوند، و اجساد در محیط باقی می‌مانند. بازی شامل مأموریت‌هایی با قتل و صحنه‌هایی مثل اعدام در داستان است. بازیکن می‌تواند مسیرهای غیرخشونت‌آمیز (مثل مخفی‌کاری) انتخاب کند، اما فرار از مرگ و کشتن در بازی اجتناب‌ناپذیر است.

دروازه‌های Oblivion (جهانی جهنمی با گدازه و موجودات ترسناک) و سیاه‌چال‌های تاریک (مثل غارهای پر از زامبی و اسکلت) فضایی ترسناک دارند. دشمنانی مثل Daedroth یا Clannfear با ظاهر هیولایی و صداهای تهدیدآمیز باعث به وجود آمدن فضای ترسناک در بازی می‌شوند.

بازی شامل رفتارهای ناهنجار اجتماعی مثل دزدی، قتل مخفیانه و فعالیت‌های غیرقانونی در گیم‌پلی است. بازیکن می‌تواند به گروه‌هایی بپیوندد و مأموریت‌هایی مانند سرقت یا ترور انجام دهد. این انتخاب‌ها پاداش (پول، آیتم) دارند و ممکن است رفتار غیراخلاقی را جذاب نشان دهند. سیستم جرم بازی (دستگیری توسط نگهبانان) عواقبی برای اعمال غیرقانونی دارد، اما بازیکن می‌تواند با پرداخت جریمه یا فرار از مجازات اجتناب کند. دیالوگ‌ها گاهی شامل الفاظ نامناسب و فحش و ناسزاست. در بعضی مواقع نیز شاهد اشاره به خیانت یا فساد هستیم.

مدیریت منابع (معجون، مهارت‌ها) و انتخاب دیالوگ‌ها در مأموریت‌ها تصمیم‌گیری استراتژیک را آموزش می‌دهند. بازی به بازیکن آزادی عمل تقریبا کامل می‌دهد. در هر برهه‌ی زمانی حساس در بازی، انتخاب مسیر پیشرفت داستان و عملکرد شخصیت اصلی در دستان بازیکن است. تک تک انتخاب‌های بازیکن در بازی دارای عواقب مخصوص به خودش است که این انتخاب‌ها در نهایت باعث به وجود آمدن بیش از 5 پایان مختلف در بازی می‌شود؛ در نتیجه بازیکن یاد می‌گیرد که هر انتخاب دارای عواقب مخصوص به خودش است و همیشه باید نتایج کارها، اعمال و انتخاب‌های خودش را قبول کند.

بازی با جهان باز و گیم‌پلی متنوع، تجربه‌ای نسبتاً قابل‌دسترس اما گاهی چالش‌برانگیز ارائه می‌دهد. این بازی برای بازیکنان با تجربه متوسط تا حرفه‌ای مناسب است، ولی ویژگی‌های آموزشی و آزادی عمل آن را برای تازه‌کارها نیز قابل‌انجام می‌کند. گیم‌پلی شامل مبارزه، مخفی‌کاری، جادو و کاوش در محیط است که نیاز به هماهنگی میزان قدرت تجهیزات، تصمیم‌گیری و صبر دارد. مبارزات با دشمنان و سیاه‌چال‌های پرتله می‌توانند برای مبتدیان دشوار باشند، به‌ویژه در سطوح بالاتر که دشمنان قوی‌تر می‌شوند. با این حال، بازیکن می‌تواند با انتخاب مسیرهای غیرخشونت‌آمیز (مثل گفت‌وگو یا دزدی) چالش‌ها را کاهش دهد. بازی درجه‌بندی سختی دارد که قابل تنظیم است و به بازیکنان اجازه می‌دهد تجربه را با مهارت خود هماهنگ کنند. جاگیری دکمه‌ها در ریمستر بهبود یافته و قابل‌تنظیم است؛ ضربات، جادو، پرش و تعامل با محیط به‌راحتی روی کنترلر یا کیبورد در دسترس‌اند. مراحل آموزشی در ابتدای بازی، با خروج از زندان امپراتوری، مکانیک‌های مبارزه، جادو و مخفی‌کاری را به‌خوبی معرفی می‌کنند. راهنمایی‌ها از طریق ژورنال مأموریت‌ها و نشانگرهای نقشه ارائه می‌شوند که مسیرها و اهداف را روشن می‌کنند، اما آزادی بیش‌ازحد جهان باز ممکن است برای تازه‌کارها گیج‌کننده باشد. NPCها و دیالوگ‌ها نکات مفیدی می‌دهند، ولی فقدان سیستم هدایت پیشرفته و راهنمای بازیکن به کشف شخصی وابسته است. بازی با تنظیم سختی و آموزش‌های اولیه برای اکثر بازیکنان قابل‌انجام است، اما سیاه‌چال‌های پیچیده و مدیریت منابع (معجون، مهارت‌ها) نیاز به تمرین دارند.

بازی یک عنوان جهان باز است که تجربۀ بازی را برای افرادی که از گشت‌وگذار در جهان بازی لذت می‌برند، خوشایند می‌کند. جهان وسیع Cyrodiil، با جنگل‌ها، سیاه‌چال‌ها و شهرهای متنوع، پر از مأموریت‌های فرعی و مکان‌های مخفی است که به اکتشاف پاداش می‌دهد. سیستم سطح‌بندی بازطراحی‌شده در بازی و ارتقای مهارت‌ها (مبارزه، جادو، مخفی‌کاری) حس پیشرفت را در بازیکن ایجاد می‌کند. بازیکن با طی کردن مراحل بازی و دریافت مهارت‌های مختلف می‌تواند شخصیت خود را ارتقا بخشد و مزد زحمت‌های خود را بگیرد. به همین جهت بازی برای افرادی که به دنبال دریافت پاداش در ازای پیشرفت در بازی هستند مناسب است. بازی فاقد مولفه‌های چندنفره یا تعاملات اجتماعی آنلاین است اما روابط با شخصیت‌های موجود در بازی به دیالوگ‌های داستانی محدود می‌شوند می‌تواند برای برخی از بازیکنان جذاب باشد؛ هرچند این تعاملات، جایگزین تعامل واقعی و آنلاین نیست.