نقد و بررسی فیلم کمیک ایلیا-نبرد ربات ها

سابقه کمیک در ایران به دهه 50 شمسی و داستان رستم و اسفندیار باز می‌گردد. با توجه به روند رشد کمیک در این سال‌ها، ایلیا به جهات زیادی در جایگاه خوبی قرار دارد. تصاویر کتاب یکی از نقاط قوت آن است، هرچند خالی از اشکال نیست. موضوع داستان چندان بکر و جدید نیست اما هیجان و کشش لازم را برای رده سنی هدف ایجاد می‌کند. شباهت ابرقهرمان، سبک لباس‌‌ها و استفاده از شنل، سیر اتفاقات و ... به ابرقهرمان‌های هالیوودی، شاید برای سنین کمتری که به این ابرقهرمان‌ها علاقمند هستند، و همچنین برای مخاطبین معدودی که احتمالا با ابرقهرمان‌های هالیوودی آشنا نیستند، جدید، گیرا و پرکشش باشد. اما برای سنین بالاتر از 12 سال ممکن است این شباهت کمی ناامیدکننده، حوصله‌سربر و کودکانه بنماید.

این سه جلد مخاطب را بر سر دو راهی ترس و شجاعت قرار می‌دهد. همچنین اهمیت دوستی و همکاری را یادآور می‌شود. چینش تصاویر و دیالوگ‌ها در بخش‌هایی از داستان به گونه‌ای است که گیج کننده می‌شود و گوینده یا اتفاقی که در حال وقوع است به صورت دقیق قابل تشخیص نیست و همین ممکن است کمی برای مخاطب، کلافه‌ و کسل کننده باشد.

ایلیا توانسته هیولای خشمگین شهر را شکست بدهد و متوجه قدرت درمان‌گری ریحانه بشود. مدتی است که شهر در آرامش است ولی از آن‌جا که دشمنان ایلیا می‌خواهند هرطور شده او را از سر راه بردارند؛ نقشه‌ی جدیدی برای به دام انداختنش کشیده‌اند. شهردار خبیث شهر، از یک دانشمند شیطان‌صفت خواسته برای رسیدن به این هدف کاری بکند. او ربات‌هایی مبارز ساخته و آن‌ها را سر راه ایلیا قرار داده که یا او را بکشند و یا با حیله به جهانی موازی ببرند که ساخته‌ی دست خود دانشمند است. جهانی که خروج از آن دشوار است و مبارزان را با چالش‌های جدیدی رو به رو می‌کند.