این داستان از قصهها و یا هیچانههای قدیمی ایرانیست که توسط خانم افسانه موسوی گرمارودی بازنویسی شده است تا به دست بچههای امروز برسد و فراموش نشود. با این حال نه تنها موضوع بسیار سادهای دارد بلکه کودک با هوش امروز قطعا منطقی برای داستان و کار ننه دودو نمییابد و به همبن دلیل رده سنی کتاب خیلی پایین میآید.
هیچانِه عنوان ترانههایی است که کودکان هنگام بازی و ورزش یا برای آموختن مفاهیم ساده میخوانند. ترانهای که به هنگام بازی "عمو زنجیرباف" یا "اتل متل توتوله" خوانده میشود از مشهورترین هیچانههای فارسی به شمار میرود. هیچانهها، برخلاف نامشان، الزاماً پوچ و بی معنا نیستند، اما چون در این دست ترانهها معنای جملهها تحتالشعاع وزن و آهنگ قرار می گیرد، عنوان هیچانه را برای آن وضع کردهاند.
نویسنده اثر در مصاحبهای اشاره میکند: "در اینکه هیچانهها ممکن است نامفهوم باشند، شکی نیست؛ ولی آواهایی هستند که قدرت تخیل را بالا میبردند. به همین دلیل سالها پیش با گروهی از نویسندگان در مجله رشد نوآموز نشستیم و سعی کردیم با ساختن یک سری داستان، مفهومی به هیچانهها بدهیم."
با این اوصاف شاید بتوان گفت مهمترین پیام این داستان از دست ندادن امید و پشتکار بخصوص در مقابل سرزنشهای دیگران باشد.
نظرات کاربران
هیچ نظری وجود ندارد
هیچ نظری وجود ندارد
افزودن دیدگاه در مورد ننه دودو و گوساله افندو