نقد و بررسی کتاب خیابان الزهرا

محور اصلی داستان، تعارض‌های هویتی و درونی شخصیت اصلی است؛ نوجوانی که با ورود به غزه و آشنایی با واقعیت‌های مردم آن، درمی‌یابد زندگی‌ای که تا آن لحظه تجربه کرده، مبتنی بر دروغ و تحریف بوده است. در این میان، پیام اصلی داستان را می‌توان بازنمایی مقاومت مردم غزه و افشای جنایت‌های ارتش اسرائیل دانست. با وجود روایت داستانی، کتاب حاوی صحنه‌های متعددی از مرگ، اندوه و خشونت است که موجب می‌شود رده‌بندی سنی آن به گروه نوجوانانِ بزرگ‌تر نزدیک‌تر شود. کتاب جلد اول از یک مجموعه چندجلدی است و به همین دلیل نمی‌توان ارزیابی کاملی از روایت و خط داستانی ارائه داد؛ چرا که بخشی از گره‌افکنی‌ها و تعارض‌ها به جلدهای آتی موکول شده‌اند. با این حال، آنچه در همین جلد مشهود است، ضعف در پرداخت تعارض‌های درونی شخصیت اصلی است. این تعارض‌ها می‌توانستند با عمق بیشتری روایت شوند تا مخاطب نوجوان نیز بتواند خود در مسیر داستان به کشف هویت واقعی و تجربه‌ی درونی شخصیت برسد. در مجموع، اگرچه ایده‌ی اثر از لحاظ تم موضوعی بدیع و دارای ظرفیت بالایی برای تأثیرگذاری است، اما روایت آن در ارائه‌ی اطلاعات نو و دیدگاه‌های تازه، عملکرد ضعیفی دارد. از این‌رو، اثر بیش از آنکه تجربه‌ای نو از یک سوژه‌ی حساس و مهم ارائه کند، به روایتی کلیشه‌ای و سطحی از مقاومت و هویت تبدیل شده است.

داستان درباره‌ی نوجوانی اسرائیلی به نام موسی است که در جریان عملیات «طوفان الاقصی» به دست نیروهای مقاومت فلسطین اسیر شده و به غزه منتقل می‌شود. موسی که در ابتدا تصویری کلیشه‌ای و تحریف‌شده از فلسطینی‌ها در ذهن دارد، با ورود به قلب واقعیت، قدم به قدم با چهره‌ای انسانی‌تر از دشمنانش روبه‌رو می‌شود.